Odwiedź Szczurową!
Szczurowa to malownicza gmina położona w północnej części powiatu Brzeskiego w malowniczym zakolu Wisły i Raby. jest to idealne miejsce na spędzenie wolnego czasu - w ostatnich latach w Szczurowej szczególnie rozwinęła się turystyka rowerowa.
Na rowerzystów czekają liczne ścieżki i trasy rowerowe, w tym VeloRaba i Wiślana Trasa Rowerowa. Dzięki ciągłemu rozwojowi infrastruktury na kierowców jednośladów czekają miejsca postojowe oraz Miejsca Obsługi Rowerzystów. Zjeżdżając z trasy VeloRaba w Uściu Solnym przy rynku czeka miejsce postojowe z altaną i ławkami. Jest to idealnie miejsce na odpoczynek przed drogą powrotną lub wjazdem na Wiślaną Trasę Rowerową (WTR). Kontynuując jazdę wzdłuż Wisły rowerzyści mogą zjechać do miejsca postojowego w Popędzynie. W lasku przy trasie czeka na nich altana oraz ławki i stoły. W Kopaczach Wielkich przy WTR znajduje się Miejsce Obsługi Rowerzystów (MDR).
Turyści na dwóch kołach mogą też wybrać trasy biegnące drogami gminnymi. Samorząd zrealizował projekt, dzięki któremu oznakowano ścieżki rowerowe biegnące po drogach gminnych oraz wybudowano miejsca postojowe dla rowerzystów - cykliści mogą zatrzymać się w Niedzieliskach, gdzie zbudowano MDR oraz we wcześniej wspomnianej Popędzynie i Uściu Solnym.
Na nadwiślańskim terenie gminy znajduje się wiele zabytkowych obiektów i pomników historii. W centrum Szczurowej położony jest zespół dworsko-parkowy. Pośrodku parku stoi piękny, odrestaurowany Pałac Kępińskich.
Jego fundatorem byli ostatni właściciele Szczurowej Anastazja i Jan Kępiński, herbu Niesobia. Wykonanie swej posesji zlecili oni krakowskim architektom, dlatego zapewne dwór ten przypomina podobne rezydencje szlacheckie w okolicach Krakowa i samej stolicy województwa. Zdaniem krakowskich historyków sztuki pałac zaprojektował Filip Pokutyński. Otoczony rozległym parkiem pałac, dziś miejsce słynnych majowych spotkań z folklorem, znanych jako Wojewódzki Przegląd Zespołów Pieśni i Tańca, Kapel i Śpiewaków Ludowych „Krakowski Wianek”, znajduje się w samym centrum Szczurowej. Wybudowano go w latach 1854-1860, czyli na 4 lata przed Powstaniem Styczniowym.
Budynek dworu wzniesiony został z funkcji Jana Kępińskiego, właściciela Szczurowej, w latach 1854-1860. Budowniczymi obiektu byli architekci środowiska krakowskiego Filip Pokutyński lub Feliks Księżarski. Po 1945 roku obiekt przejęty został przez Państwowy Fundusz Ziemi. Mieściły się w nim kolejno: Liceum Ogólnokształcące, Szkoła Rolnicza, Zespół Opieki Zdrowotnej, Gminny Ośrodek Kultury. W latach 1969 – 1974, budynek został gruntownie wyremontowany /remont więźby dachowej, stropów/.
Jest to dwór eklektyczny, o cechach neogotyckich. Murowany z cegły, tynkowany. Parterowy z piętrowym ryzalitem od wschodu. Zbudowany na rzucie prostokąta, niesymetryczny, dwutraktowy z korytarzami wewnętrznymi rozdzielającymi trakty. Nakryty dachami dwuspadowymi, krytymi dachówką. Usytuowany jest w otoczeniu rozległego założenia parkowego.
Założenie dworsko-parkowe usytuowane jest w centrum wsi, wzdłuż północnej pierzeji rynkowej /ul. Lwowska/, rozbudowane w głąb działki, gdzie są pierzeje z kompleksem folwarcznym, odsuniętym ku północy. Od wschodu i zachodu otoczona jest dwoma drogami prowadzącymi do zabudowań gospodarczych.
Obowiązkowo trzeba również odwiedzić nadwiślańskie “Soplicowo” w Dołędze. Klasyczny, XIX-wieczny dwór skupia przełomowe wydarzenia z historii Polski XIX i XX wieku. Chłopska rabacja, powstanie styczniowe, młodopolski rozkwit artystyczny, tajemnicza misja Retingera… Wszystkie te wydarzenia odcisnęły piętno na historii dworu i losie jego mieszkańców. Dwór wraz z parkiem, spichlerzem i drewnianą chatą wiejską tworzą w zarysie obraz wsi z przełomu XIX i XX wieku.
Muzeum Dwór w Dołędze - historia (kliknij tutaj)
Budynek dworu wzniesiony został w 2 poł. XIX wieku. Dobra ziemskie w Strzelcach Wielkich należały do rodziny Ossolińskich. Przed II wojną światową we dworze zamieszkiwali dzierżawcy majątku, /Leśniak, Lipczyński/. W czasie okupacji dzierżawiła go Chylewska. Po 1945 roku majątek został rozpalcelowany a dwór przeznaczony na mieszkanie dla przesiedleńców. W latach późniejszych władze gminne dzierżawiły budynek dla różnych lokatorów. Obecnie budynek przejęło Koło Łowieckie, które prowadzi prace remontowe. Budynek jest murowany z cegły, tynkowany, wzniesiony na planie prostokąta, szerokofrontowy, dwutraktowy. Nakryty dachem dwuspadowym, konstrukcji krokwiowo-stolcowej, wypełnionym dachówką ceramiczną.
Budynek dworu usytuowany jest w zachodniej części wsi, w zespole parku krajobrazowego usytuowanego po południowej stronie drogi prowadzącej do Wrzępi. Do dworu prowadzi boczna droga od wspomnianej szosy, o przebiegu wschód-zachód. Po jej południowej stronie znajdują się stawy. Przed budynkiem od strony południowej znajduje się rozległy podjazd otoczony od wschodu i zachodu drzewami. Od strony północnej dworu przylega park krajobrazowy z drzewostanem, który nie posiada czytelnego dziś rozplanowania. Budynek dworu murowany z cegły, tynkowany. Wzniesiony na planie prostokąta, szerokofrontowy, dwutraktowy, z sienią na osi.
Do cennych zabytków ziemi szczurowskiej należy zaliczyć liczne obiekty sakralne, m. in. neogotycki kościół parafialny w Szczurowej, drewniany kościół pw. św. Sebastiana w Strzelcach Wielkich, miejsca pamięci poległych oraz wiele pięknych przydrożnych krzyży i kapliczek.
Drewniany kościół pw. św. Sebastiana w Strzelcach Wielkich
Kościół pw. Nawrócenia Św. Pawła Apostoła w Uściu Solnym
Zaborów - Drewniana dzwonnica z 1830 roku
CMENTARZE WOJENNE
Droga: Na północ przez Rudy-Rysie-Niedzieliska do Szczurowej.
Wykonanie: Ogrodzenie z żywopłotu między betonowymi filarami. Drewniana furta z betonowymi filarami. Betonowy krzyż na betonowym cokole. Betonowe płyty nagrobne z emaliowanymi tablicami.
Groby: pojedyncze – 17, masowe – 10, Numery grobów: 1 - 27
Zbiorowa mogiła 93 mieszkańców Szczurowej zamordowanych przez hitlerowców w dniu 03-VII-1943 roku. Cześć ich pamięci.
3-VII-1943 – 10.VII.1993 w 50-tą rocznicę zamordowania Cyganów-Romów podczas okupacji hitlerowskiej. Hołd modlitewny składają mieszkańcy Szczurowej.
Patronat: Urząd Gminy Szczurowa
Droga: Z Biadolin na północ przez Borzęcin do Rylowej, Włoszyn i Zaborów
Wykonanie: Żelazne rury między betonowymi filarami, duży drewniany krzyż na betonowym cokole. Żeliwne krzyże nagrobne z emaliowanymi tablicami.
Groby: pojedyncze – 130, rzędowe – 4, Numery grobów: 1 - 134
Droga: Na północ przez Mokrzyska i Buczynę do Rudy-Rysia
Wykonanie: Żywopłot między betonowymi filarami. Tylna ściana z betonu. Drewniany krzyż na betonowym cokole. Żeliwne krzyże nagrobne z emaliowanymi tablicami
Groby: pojedyncze – 1, masowe – 5, Numery grobów: 1 - 6
Patronat: Szkoła Podstawowa Rudy-Rysie
Groby: pojedyncze – 2, masowe – 3,